Conxurro da Queimada

Mouchos, curuxas, sapos e bruxas.

Demos, trasgos e diaños, espíritos das nevoadas veigas.

corvos, píntegas e meigas, feitizos das menciñeiras.

Podres cañotos furados, fogar dos vermes e alimañas.

Lume das santas compañas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios.

Ouveo do can, pregón da morte; fuciño do sátiro e pé de coello.

Pecadora língua de mala muller casada con hombre vello.

Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadáveres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernais cus, muxido da mar embravecida.

Barriga inútil de muller solteira, falar dos gatos que andan à xaneira, guedella porca de cabra mal parida.

Con este fole levantarei as chamas deste lume que asemella ó do inferno, fuxirán, as bruxas a caballo das súas vasoiras, indose bañar na praia das areas gordas.

!Oide, oide! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse na aguardente, quedando asi purificadas.

E cando esta beberaxe baixe pelas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nossa alma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume, a vós fago esta chamada:

"si é verdade que tedes máis poder que a humana xente, aqui e agora, facede cos espiritos dos amigos que están fora, participen con nós desta queimada"

A tradicional "Queimada gallega" na sua versão original, e que resulte!